veel scorende middenvelder

(Shravan Dielbandhoesing)

Roy Glenn George is de gewezen aanvoerder van het meest succesvolle Natio. Hij heeft een zeer succesvolle loopbaan gekend. Roy was een talentvolle voetballer die bij diverse voetbalverenigingen in het oog sprong. Z’n natuurlijke drang naar voren leidde tot het hebben van een neusje voor het maken van belangrijke doelpunten voor club en land.

Naar de stad, Jeugdcentrum & Bronsplein

Roy is geboren op 15 april 1953 te Nieuw-Nickerie, maar verhuisde met zijn ouders reeds op 5-jarige leeftijd naar Paramaribo. Zijn vader was politieagent.
Roy: “Aangekomen in Paramaribo groeide ik op aan de Verlengde Keizerstraat, en het was een echte sportbuurt. Het voetballen deed ik op straat alsook op de erven. Op 10-jarige leeftijd mocht ik van mijn moeder naar het Jeugdcentrum, alwaar ik mijn voetbalactiviteiten voortzette.”
Zijn passie voor voetbal bleef niet onopgemerkt, want meneer Eenig plukte het aanstormend talent weg bij het Jeugdcentrum. Roy vertrok naar Mr. J.C. Bronsplein Sportbond. Deze bond had een eigen jeugdcompetitie voor blootvoeters. “Vijftien jongeren, onder wie ondergetekende, werden ingeschreven voor deze competitie. Ik ben voor Flamingo uitgekomen. Vermeldenswaard is dat ik onder andere met Toetie Brondenstein, de gebroeders Leeuwin, alsook de gebroeders Pan A Tjok heb gevoetbald”, aldus Roy.

SVB-jeugdcompetitie

Na een jaar vertrok Roy bij Flamingo: “De SVB-jeugdscouts Gersie en Juda selecteerden mij op basis van mijn techniek en snelheid. Op advies van deze scouts kon ik naar Voorwaarts, Robinhood, Transvaal en Leo Victor. Maar ik koos voor de geleidelijke weg want ik speelde 3 jaar bij Sonny Boys. We werden semi-kampioen, wat al een prestatie op zich was toentertijd. Rinaldo Entingh was mijn ploegmaat.” George werd in zijn tijd bij Sonny Boys opgeroepen door de keuzeheren van de SVB-jeugdselectie. De doelstelling van Roy was om op een niveau hoger te gaan voetballen, dus in het laatste jaar dat hij meedeed aan de jeugdcompetitie, was hij intussen jeugdspeler van Voorwaarts geworden. “Na de eerste seizoenshelft werd ik op dringend advies van Voorwaarts-speler Kenneth Snijders overgeheveld naar het eerste elftal”, aldus Roy.

Jaren bij Voorwaarts en M.V.V.

De rookie werd met 4 ploeggenoten, onder wie Henry Playfair en Roy Bergen, overgeheveld naar het eerste. “Mijn debuut maakte ik tegen Robinhood. Destijds waren er goede spelers in het eerste, maar mijn enige motto was voetballen en de beste spelers gaan uiteindelijk spelen. Zodoende veroverde ik mijn basisplaats op het middenveld”, zegt Roy heel vastberaden. Lang heeft Voorwaarts niet mogen genieten van de voetbalkunsten van George, want Roy moest zijn dienstplicht vervullen en schreef zich in bij de Militaire Voetbal Vereniging. Het talent kwam ook bij deze club bovendrijven. Nadat hij de militaire dienst verliet, liet hij zich in april 1974 overschrijven naar Robinhood.

Robinhood

George werd met Binhood 12 keer landskampioen, waarvan 4 keer als aanvoerder. Ook: Vijf keer Caraïbisch kampioen. George heeft maar liefst 4 keer in de Champions Cup-finale gestaan. Enkele finales tegen de Mexicaanse ploegen in CONCACAF-verband staan hem nog bij: “Tegen América werd er in januari 1978 nipt verloren, het verschil tussen profs en amateurs was zichtbaar. In de ontmoetingen met Pumas UNAM maakten we de kansen niet af.”

In december 1978 speelde Roy een verloren kampioenswedstrijd tegen Leo Victor: “De wedstrijd ging op en neer, pas laat in de verlenging werd de wedstrijd in het voordeel beslecht van Leo Victor.”

De roodgroenen waren in de jaren tachtig oppermachtig in eigen land. In 1990 nam Roy afscheid van zijn Robinhood.

Winst CFU Championship met Natio & Caraïbisch elftal

Van 1972 tot 1985 kwam Roy uit voor Natio. Roy beleefde als aanvoerder onder trainer Rob Groener in oktober 1978 zijn finest hour in het CFU Championship. Er werd gewonnen van Haiti, Trinidad & Tobago en Antigua & Berbuda.
Roy: “Ik kan me nog heugen dat ik met een volley een doelpunt maakte in de tweede wedstrijd tegen Trinidad & Tobago. Tijdens de sluitingsceremonie staken Rob Groener en ik de beker de lucht in. Deze werd uitgereikt door Jack Warner.” Roy werd uitgeroepen tot topscorer en beste speler. Dankzij deze historische prestatie werd hij aangewezen als aanvoerder van het Caraïbisch elftal. Dit elftal won van China met 5-1, mede dankzij de doelpunten van George en Entingh.

Toekomst van het Surinaamse voetbal

Dat het Surinaamse voetbal voor de nodige uitdagingen staat, moge duidelijk zijn. “Beleid maken met oud-internationals die zich betrokken voelen zal een stap in de goede richting zijn”, aldus Roy.

Veteranenvoetbal

Roy was veteranenvoetballer vanaf 1990 tot 2007. Hij kwam uit voor DEGO in Suriname en Real Sranang in Nederland. “In 2019 werd er door vrienden een afscheidswedstrijd georganiseerd”, zegt Roy lachend.

Dankwoord aan trainer Ro Kolf

“Ik wil trainer Kolf persoonlijk danken voor alles wat hij voor mij heeft betekend”, besluit onze nationale voetbalheld.

Speciale dank aan Roy George voor zijn welwillende medewerking.